نخستینقانون، خداشناسی» است. این نخستین قانون را که اجرا کنی، به هیچ قانون دیگری نیازنخواهی داشت.
از سه کس انتظار قانوننداشته باشید: مغرور، کافر و دیوانه.
بدترین بی قانونی آن است کهقانون گذار، قانون را نقض کند.
برای قانون، غنی و فقیر فرقنمی کند؛ همه در برابر آن یکسانند.
از قانون، خشک تر و بی رحمتر و درعین حال لطیف تر و مهربان تر، وجود ندارد.
هر چه سطح دانش اجتماعیملتی بالاتر باشد، قانون در آن کشور گسترده تر و دقیق تر اجرا می شود.
بدون وجود قانون، هیچ جامعهای پایدار نخواهد بود.
قانون، عقل اجتماع است.عقل،زیاده طلبی و خشونت ورزی را در روح آدمی تعدیل می کند؛ قانون نیز مهار زیاده رویدر قدرت و ثروت را به دست می گیرد.
قانون ضعیف، مجرمان ضعیف رابه دام می اندازد و به پای میز محاکمه می کشاند، ولی از به دام انداختن زورمندانمجرم ناتوان می ماند.
رعایت قانون واحترام به آن،احترام به ارزش های یک ملت است.
احترام و رعایت قانون، نخستاحترام به خود است و سپس احترام به دیگران.
قانون، حافظ امنیت و کیانجامعه است.نمی توان آن را بازیچه این و آن قرار داد و جامعه را فدای فرد کرد.
احترام به قانون، احترام بهانسانیت انسان است.
وجدان، روح القوانین است.
سرچشمه اصلی قوانین، وجداناست؛ همان قانونی که خداوند در دل همگان نوشته است.
برای شاد بود، همیشه بهخبرهای خوشایند نیاز نیست؛ همین که قانونی در کنارمان هست تا با آن امنیت و آرامشرا حس کنیم، خود نوعی شادی در جامعه برایمان شمرده می شود.
با احترام به قانون و زیرپا نگذاشتن مقررات، امنیت را به جامعه هدیه دهیم.
سه مسئله، ستون فقرات جامعهاست: وحدت میان مردم، عفت و پاک دامنی در میان جوانان و وجود قانونی نظام مند.
اگر قانون نداشته باشیم،ارزشمندترین زمان ها را از دست خواهیم داد. کسی که از قانون فرار می کند، وقتکمتری برای پیروزی خواهد داشت.
قانون مدارای بالاترینجایگاه اخلاق است.
قانون مداری، رعایت حقوقدیگران است.
قانون مداری؛ کلید آرامش وامنیت.
قانون مداری، گردش افراد یکجامعه بر مدار قانون است.
عاقبت قانون گریز، گرفتاریدر زنجیر قانون است.
قانون مداری را قبل ازقانون گریزی دریابید، آن گاه خواهید دانست عزت نفس چیست.
قانون گریز، در خواسته هاینفسانی خود گرفتار است.
پای بندی به قانون، سرمایهگران بهایی است که شرف انسانی را محافظت می کند.
آسیب پذیری نسل جوان، معلولخروج از مدار قوانین الهی است.
درباره این سایت